Szuyski (Szujski) Wacław (1881—1951), przemysłowiec naftowy, ziemianin, senator Rzeczypospolitej Polskiej.
Ur. 10 II w Tymowej (pow. brzeski), był synem Romana (1854—1882), współwłaściciela Tymowej, oraz Józefy ze Stebnickich (1850—1881). Miał siostrę Wandę (1879—1913), zamężną za Zygmuntem Jasińskim (1871—1932), prawnikiem.
Po śmierci rodziców S. był wychowywany w Zbyszycach (pow. nowosądecki) przez siostrę ojca, Zofię (1858 — ok. 1930), zamężną za Władysławem Głębockim (1853—1909). Studiował prawo i historię na Uniw. Lwow. W l. 1905—19 był właścicielem kopalni ropy naftowej w Tustanowicach (pow. drohobycki). W r. 1912 wybrano go do komisji kontrolującej, a w l. 1913—14 należał do Wydz. Krajowego Tow. Naftowego w Galicji z siedzibą we Lwowie. W czasie pierwszej wojny światowej służył w armii austro-węgierskiej. Na przełomie l. 1919 i 1920 zlikwidował interesy naftowe i kupił majątek Kraszewo (pow. ciechanowski); miał też mieszkanie w Warszawie przy Alejach Ujazdowskich. Należał do Zarządu Głównego Związku Ziemian. Od 18 V 1925 był skarbnikiem generalnym Komitetu Dzielnicowego Chrześcijańsko-Narodowego Stronnictwa Rolniczego (włączonego 29 VI t.r. do Stronnictwa Chrześcijańsko-Narodowego). Dn. 10 XII 1927 został członkiem Komitetu Zachowawczego, reprezentującego różne stronnictwa konserwatywne. W styczniu 1928 przystąpił do popierającego sanację Chrześcijańskiego Stronnictwa Rolniczego.
Dn. 11 III 1928 w wyborach do Senatu RP, kandydując z listy BBWR, zdobył S. mandat w woj. warszawskim. Był członkiem Koła Gospodarczego Posłów i Senatorów BBWR. W Senacie, w imieniu Komisji Gospodarstwa Społecznego, referował projekty ustaw o uporządkowaniu stanu prawnego w zakresie wykonania reformy rolnej w pow. brasławskim i gm. Dukszty w pow. święciańskim (19 XII 1928) oraz o opłatach od ogierów nieposiadających świadectw uznania (23 III 1929); był też członkiem Komisji Regulaminowej. Uczestniczył w sejmowych debatach nad nowelą do ustawy o umorzeniu byłych czynszowników, byłych wolnych ludzi i długoletnich dzierżawców na Kresach Wschodnich RP (19 XII 1928), nad preliminarzami budżetowymi na l. 1929/30 (6—7 III 1929) i 1930/1 (7—8 III 1930), oraz nad nowelą do rozporządzenia prezydenta RP o zabezpieczeniu mieszkań zwolnionym robotnikom rolnym (16 I 1930). Po rozwiązaniu Senatu (30 VIII 1930) był prezesem Związku Ziemian w Ciechanowskiem. Po nałożeniu 8 III 1934 sekwestru na Tow. Zakładów Tkackich «Żyrardów» S.A. przez Wydz. Handlowy Sądu Okręgowego w Warszawie został jednym z trzech sekwestratorów (z Władysławem Srzednickim i Wacławem Lachertem) i przyczynił się do zawarcia w r. 1936 ugody, na mocy której po wypłaceniu francuskim akcjonariuszom odszkodowania większość akcji przejął Państw. Bank Rolny. Od 19 V 1935 był prezesem Rady Nadzorczej Gdynia—Ameryka Linie Żeglugowe S.A. Bezskutecznie kandydował 6 XI 1938 do Sejmu RP.
Po wybuchu drugiej wojny światowej w r. 1939 został S. pozbawiony majątku Kraszewo oraz wysiedlony z mieszkania przy Alejach Ujazdowskich; przeniósł się wtedy do kamienicy przy ul. Filtrowej i utrzymywał się z prowadzonego przez żonę komisu. Wybuch powstania warszawskiego 1944 r. zastał go w Podkowie Leśnej. Mieszkał tam do śmierci 17 XI 1951; został pochowany na tamtejszym cmentarzu parafialnym.
S. był dwukrotnie żonaty. W małżeństwie z Aliną z Russockich (1879—1959) miał troje dzieci: Annę (1905—1944), polonistkę, nauczycielkę, żołnierza AK, zamężną za Gustawem Potworowskim (1912—1971), synem Edwarda Bronisława Potworowskiego (zob.), ekonomistą, Romana Dymitra (1907—1953), handlowca, pierwszego sekretarza poselstw RP w Brukseli (1937—40) i Lizbonie (1945—7), uczestnika francuskiego ruchu oporu, oraz Wacława (1908—1979), inżyniera rolnika, sekretarza Walerego Sławka, urzędnika Generalnego Sekretariatu BBWR (1931—6) i Państw. Funduszu Pracy (1936—9), żołnierza AK, po r. 1958 zastępcę dyrektora Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Łodzi. Po rozwodzie S. ożenił się 28 IV 1920 w Warszawie z Aleksandrą z Jasińskich 1.v. de Noël (1884—1964), wnuczką Aleksandra Jasińskiego (zob.), córką Zygmunta Jasińskiego (zob.), po r. 1945 organistką w kościele paraf. w Podkowie Leśnej. Małżeństwo to było bezdzietne.
Kto był kim w Drugiej RP? (fot., błędny rok śmierci); Lenczewski, Genealogie, I; PSB (Srzednicki Władysław); Zawadzki J. M., Senatorowie, losy wojenne i powojenne, W. 2012 (fot.); Ziemianie polscy, VIII (fot.); — Dehmel H., Gdynia Ameryka Linie Żeglugowe S.A. 1930—1950, Gd. 1969 s. 25; Jaroszewski T. S., Po pałacach i dworach Mazowsza. Przewodnik, W. 1998 III 48; Landau Z., Tomaszewski J., Sprawa żyrardowska. Przyczynek do dziejów kapitałów obcych w Polsce międzywojennej, W. 1983; Mich W., Związek Ziemian w Warszawie (1916—1926). Organizacja i wpływy, L. 2007 (błędne lata życia); Rudnicki S., Działalność polityczna polskich konserwatystów 1918—1926, Wr. 1981; Władyka W., Działalność polityczna polskich stronnictw konserwatywnych w latach 1926—1935, Wr. 1977; — Rzepeccy, Sejm i Senat 1928—33, s. 188—9 (fot.), s. 208—9; Spraw. stenogr. Senatu 1922—39; Szematyzmy Król. Galicji, 1912—14; — „Extra” (Ciechanów) R. 4: 2007 nr 147; „Mies. Herald.” R. 9: 1930 nr 8 s. 165; — Mater. Red. PSB: Żebro A., Kn. Szuyscy rodowody i biogramy dla potomków Andrzeja Szuyskiego podkomorzyca brzeskiego (1534—1640—1987), Kr. 1987 (fot., mszp. na prawach rkp.); — Informacje Jarosława Macieja Zawadzkiego z Kancelarii Senatu RP oraz Piotra Szuyskiego.
Red.